Les verbes irréguliers en -RE
mettre				leggen, zetten, aantrekken
indicatif présent				impératif				passé composé
je	mets	ik leg			mets	leg		j'	ai mis	ik heb gelegd
tu	mets	je legt						tu	as mis	je hebt gelegd
il	met	hij legt						il	a mis	hij heeft gelegd
elle		ze legt						elle		ze heeft gelegd
on		men legt						on		men heeft gelegd
nous	mettons	we leggen			mettons	laten we leggen		nous	avons mis	we hebben gelegd
vous	mettez	jullie leggen / u legt			mettez	leg		vous	avez mis	jullie hebben gelegd / u hebt gelegd
ils	mettent	ze leggen						ils	ont mis	ze hebben gelegd
elles								elles
indicatif imparfait				futur simple				conditionnel présent
je	mettais	ik legde		je	mettrai	ik zal leggen		je	mettrais	ik zou leggen
tu	mettais	je legde		tu	mettras	je zult leggen		tu	mettrais	je zou leggen
il	mettait	hij legde		il	mettra	hij zal leggen		il	mettrait	hij zou leggen
elle		ze legde		elle		ze zal leggen		elle		ze zou leggen
on		men legde		on		men zal leggen		on		men zou leggen
nous	mettions	we legden		nous	mettrons	we zullen leggen		nous	mettrions	we zouden leggen
vous	mettiez	jullie legden / u legde		vous	mettrez	jullie zullen leggen / u zult leggen		vous	mettriez	jullie zouden leggen / u zou leggen
ils	mettaient	ze legden		ils	mettront	ze zullen leggen		ils	mettraient	ze zouden leggen
elles				elles				elles
se conjuguent de la même façon (worden op dezelfde manier vervoegd):
se mettre* (zich plaatsen, plaats nemen, zitten, gaan staan), admettre (toelaten, toegeven), émettre (uiten, uitzenden), omettre (weglaten), permettre (toestaan, mogelijk makken), se permettre* (zich veroorloven), promettre (beloven)